Ξυπνώντας από έναν υπόκωφο γδούπο στη μέση της ημέρας, τα τέρατα σχεδόν έπεσαν από τα κρεβάτια τους. Ο Φέστους άρχισε αμέσως να ψάλλει "Ένα αστέρι, ένα αστέρι που φέρει το όνομά σας!". Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε ότι το αστέρι που βρήκαμε θαμμένο στο χώμα έπεσε από το σημερινό ψυχρό φθινοπωρινό ουρανό, αλλά παρ' όλα αυτά θα το κρατήσουμε!